vrijdag 28 maart 2008

Werkbezoek!!!!!!!

Het gaat vlot vooruit met de verbouwing. Samen “Suus en ik” werken we de gehele dag, en doen alles. Metselen, timmeren, stroom aanleggen, stuken en riolering. Echt alles doen we met z’n tweeën. Maar sommige dingen gaan gewoon niet met z’n tweeën, zoals 3000 dakpannen leggen, kozijnen zetten van 105 cm breed en 240 cm hoog en een vloer storten op de bovenverdieping. Daar heb je hulp voor nodig en dat kregen we. 5 mannen uit Mariaheide waren bereid een gehele week te komen helpen. Dit waren; Wouter vd Tillaart, Frank van ’t Westeinde, Hans vd broek, Jan vd Tillaart en Gerard Hermes. Ze hadden een vlucht geboekt naar Malaga en een auto gehuurd. Daags voor hun vertrek belt Hans op,”Hé Gé, ge komt ons toch wel halen van het vliegveld want anders vinden we jullie nooit” Ja die is gek, antwoord ik. Draai maar de route beschrijving uit of gebruik je tomtom. “Wat moet ik dan instellen op mijn tomtom”vraagt Hans. “Puente Genil – Tiscar, dan brengt hij je tot bij de voordeur”. Tot morgen en rij voorzichtig.
De volgende dag ’s avonds landen ze in Malaga. Ze pikken de auto op en instaleren de tomtom, en zetten koers richting Puente Genil. En verhip de tomtom doet zijn werk. Hier rechts, hier links en bracht ze de goede richting in. Wat de tomtom echter niet wist was dat ze bij Antequera de snelweg veranderd hebben. En ja hoor in plaats van naar Sevilla reden ze richting Granada. Precies de verkeerde kant op. Na enkele km. raakt de tomtom in de war en de 5 heren schieten in lichte stress. “Wa nou weer. Als da ding ut niet mir weet, staan we hier dalijk in de donker en ik ben hier nog nooit gewist” Maar de tomtom stelde de 5 gerust door ze de auto te laten keren en ze weer de juiste richting in te laten rijden. Het ging allemaal goed. Puente genil voorbij, dan klein dorpje door en dan de zandpad op. “hé”, klonk het in de auto, “zitten we hier wel goed woont die van Boxmeer in een steegt?””Ja dat klopt”zei Jan, “de hed ie verteld”. Maar 3 km verderop. “Hé klopt di wel, witte dè wel zeker, di slu toch nergens op”. “Ja wel “, zegt Jan,”di klopt”. Even verderop zien ze een groen hek. “Hé dieje van Boxmeer ha het toch altijd over een blauw hek, dè moet ie zijn”.”Nee”,zegt Jan,”di is een groen hek, we moeten een blauw hek hebben”.”Ja mar vur hetzelfde geld vind dieje van Boxmeer di blauw”. “Rij nou mar verder”zei Jan.
Onze boerderij staat op een heuvel. Daarvoor is een olijven boomgaard die stijl naar beneden loopt. Onderaan is de zandpad die dwars door de olijven boomgaard loopt. Als je op dat punt staat zie je alleen olijfbomen. In het donker is het alsof je alleen op de wereld bent. En op dat punt zegt de tomtom; “u heeft uw bestemming bereikt”. Ze stoppen en kijken rond. “Of de ding is gek, of ik ben gek”klinkt het vanuit de auto. “Mar di slu nergens op”.”Ja, zegt Jan, nou weet ik het ook nie mir. Rij mar een stukje verder”. Intussen zit ik in de boerderij en denk, waar blijven ze nou. Ze han der allang moeten zijn. Ik loop naar de steegt en zie links in de verte een auto .Dat kunnen ze niet zijn, denk ik, want ze komen van rechts. Dus loop ik ze maar een stukje tegemoet. Ik zie dat de auto links van mij aan het keren is en terug komt. Ik roep mijn hond Sam bij me. Tot mijn verbazing zie ik de auto mijn oprit in draaien. En ja hoor even later hoor ik de bekende stemmen vanaf de boerderij. Een hoop gelach en stoere praat. Dat zijn ze. Als ik weer bij de boerderij kom, liggen de heren in een deuk en krijgen we het hele verhaal in geuren en kleuren te horen. Ze schuiven aan tafel waar we gezellig verder borrelen en eten tot het bedtijd was. De volgende ochtend hadden we een jarige. Gerard werd 60 jaar. Dit moest gevierd worden. Slingers opgehangen en lang zal ie leven gezongen. Lekker ontbeten en toen begonnen we aan de rondleiding. Eerst de boerderij, toen een rondje over de grond naar de rivier en weer terug naar de boerderij. Tijd voor koffie met taart. Daarna begonnen we aan de dakpannen. De zon scheen dus heerlijk het dak op. Ze knalde er alle 5 meteen tegenaan. Tegen een uur of 6 ’s middags keek ik naar Hans. Kort broekje aan, t-shirtje, zittend op de nok van het dak, genietend van de zon. Alleen ik denk dat ie iets teveel van de zon had genoten. Hij was kei maar dan ook kei rood. De rest van de week een blouse met lange mouwen aan en smeren. ’S Avonds zaten we buiten rond het kampvuur op de binnenplaats en was het super gezellig. De volgende dag gingen we verder met het dak. Het was licht bewolkt, dus veel roofvogels. De gehele dag ging het, “jan, jan wat vliegt daar?”Jan gaf dan uitleg wat voor roofvogel het was en waar je dat aan kon zien.
De hele dag werd er hard gewerkt en ’s avonds was het weer gezellig. Elke maaltijd zorgde ons Suus dat de heren niets te kort kwamen en voor het drinken vonden ze zelf de weg naar de koelcel. De hele week was een superweek. En elke dag een beetje een jarige. 1e dag Gerard 60, 2e dag Gerard 60 en 1 dag, 3e dag Gerard 60 en 2 dagen en ga zo maar door.
Er was heel, heel veel gedaan die week. Alle dakpannen met nokvorsten liggen erop, rest van het dak is gerestaureerd. 14 Kozijnen zijn geplaatst, schoorsteen gemetseld, vloer in de wasruimte gestort en de vloer van de Afrika suite op de 1e verdieping is gestort. Dus ons Suus en ik zijn superblij. We hebben ook zelf een super gezellige week gehad. Op de site zal binnenkort nog meer te lezen zijn over het bezoek van die 5. Zoals de ontmoeting met de oehoe.
Groetjes Gé en Susan uit Spanje