Dit was feest voor hem. Luid blaffend naar de duiven sprong hij over de zolder. De duiven gaven geen kik.Handen klappen, zwaaien, niks. De duiven bleven stil zitten.Dit moest een andere aanpak krijgen. Uit de schuur een ladder gehaald en mee naar boven genomen. Susan met de zaklamp in de ogen van de duiven schijnen en ik op de ladder naar de duiven. Dit alles onder luid geblaf van onze Sam, want schijnbaar mag van hem de torenvalk wel maar de duiven niet binnen. Bij de duiven aangekomen pakte ik ze zo van de balk. Weer naar beneden en buiten los gelaten. Toen ik boven kwam lag Sam weer tevreden in zijn mand. We konden weer gaan slapen. Een paar uur later begint Sam weer te grommen. Ik denk oh jee, niet weer die duiven. Maar plots een hels kabaal, luiken klapperen en we horen een kat in paniek. Vlug de zaklamp en de tent uit. Sam is stil maar staat strak in de mand, oren gespitst en zijn staart strak. Kom maar uit de mand, zeg ik. Sam springt uit de mand en rent naar beneden. Wij erachter aan. In de toekomstige eetzaal hangt een vreselijke lucht.Kattepis. Eén luik staat half open met daar tegenaan een stok. Wat raar zei ons Suus, dat luik staat elke morgen open. Nu heb ik er vanmorgen een stok tegenaan gezet, en nu staat ie weer open. Dus elke nacht kwam daar een wilde kat naar binnen. Die springt tegen het luik, luik gaat open, kat naar binnen. Nu staat daar een stok voor. dus luik ging open maar ook meteen weer dicht met daar tussen de kat, die van schrik alles vol piste. Toch maar weer naar bed, Torenvalk welterusten gewenst en tegen onze Sam gezegd; als er weer iets is los het dan zelf maar op maar laat ons even slapen.
Dit is een jonge wilde kat zoals we hem ook al in de boerderij hebben gehad.
